Περπατούσα τις προάλλες στο δρόμο και σταματάω σ ε ένα συνοικιακό μαγαζί να χαζέψω
Παπούτσια Adidas που δεν μπορώ να αγοράσω . Στην αντανάκλαση που κάνει σε η βιτρίνα
βλέπω να περνάει μια ωραία μανούλα με το παιδάκι της . Γυρίζω , κοιτάω το παιδάκι , κοιτάω
τη μανούλα , ξεκινάω και την ώρα που τη προσπερνάω , αλλάζοντας πλάνο ,
από ¾ την βλέπω ανφάς και η μανούλα με κοιτάζει με έντονα με ένα άδειο βλέμμα.
Γυρνάω το κεφάλι μου , σαν να είδα φάντασμα και αφού το σκέφτομαι για λίγο
συνειδητοποιώ ότι το ένα της μάτι είναι γυάλινο .Καράμπα!
1 σχόλιο:
Η μανούκα μανούλα με το γυάλινο μάτι και το πλαστικό παιδί! Σίγουρα το παιδί στο καρότσι ήταν ζωντανό ή μήπως ήταν καμιά κούκολα κούκλα, ξέρεις από κείνες της εποχής, που λένε! Μήπως σε κοίταξε έντονα με το γυάλινο μάτι για να δεις τα πολυπόθητα adidas μέσα από αυτό; Για να δεις τη ζωή της μέσα από το γυάλινο μάτι της και να παραιτηθείς από την ιδέα να συναρπάζεσαι από ένα ζευγάρι δερμάτινα υποδήματα;
Δημοσίευση σχολίου