Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Χα χα.


Ετεροδημότες


Και ξέρω ότι θα τους δω. 

Κάθε τέσσερα χρόνια τους βλέπω. 

Δε με σώζουν σκιάδια και ριχτά και μαύρα γυαλιά κυρίας Λούλας.

Δε με σώζει το μωρό στο καρότσι,το αύριο φεύγω, το ναι,ναι για τις εκλογές πετάχτηκα,
 ζω μόνιμα αλλού τώρα.

Και θα καταλάβουν . Θα καταλάβουν πολύ.

Θα το πιάσουν το υπονοούμενο οι άτιμοι οι άκλαφτοι, οι πρώην συμπολίτες, 
συμμαθητές, συνοδοί εφηβικής απελπισίας και ορμονικής έκρηξης.

Θα το δουν το χέρι που τρέμει,το σκασίλα μου ποιός θα βγει,να μη με δεις έτσι στα χάλια μου , 
είκοσι κιλά και είκοσι χρόνια πλας , προσευχόμουνα.

Να μην ψηφίζουμε σε διπλανά τμήματα ήθελα καταραμένε γείτονα,
τις δημοτικές μου μέσα.
 
Να με θυμάσαι όπως τότε,ήθελα.

Ποιήμα από τη lifo

Οινογνωσία